PAWIYATAN

Teks Pacelathon

Angga                         :  “Kulanuwun…..Kulanuwun…..Kulanuwun”
Swara saka njeo       : “Mangga,,,mangga.” (Bu Aniq)
Angga                         : “Kulanuwun Bu.”
Bu Aniq                       : “Mangga,,, O…. Mas Angga, Ana apa kaya penting nemen sore – sore sowan rene.”
Angga                          : “ Nyuwun sewu Bu, badhe sowan Bapak menapa wonten dalem?”
Bu Aniq                       : “Kene,, kene mlebu dhisik, dikepenakake lungguhe, ibu daksalin dhisit.”
Angga                          : “Inggih Bu, Maturnuwun.” (sinambi lungguh)
Bu Aniq                       : “ Saiki Pak Akbar lagi ana Cacaban nunggoni siswa – siswine sing padha kemah. Ana apa mengko dakaturake.”
Angga                          : “Inggih Bu, sowan kula ngriki dipunutus Pak Fahmi, Bapak mangke ba’da sholat  Isya dipunaturi rawuh wonten dalemipun saperlu walimahan anggenipun badhe nikahaken putrinipun.”
Bu Aniq                       : “Lho, putrine sing dinikahake sing endi ?”
Angga                          : “Mbak Dinda ingkang nyambut damel wonten BRI.”
Bu Aniq                       : “Wah pancen putra – putrine Pak Fahmi pinter – pinter, nalika padha dadi mahasiswa – mahasiswi sinaune tekun ora ana sing reka – reka. Mula saiki padha oleh pegawean sing kepenak. Mulane Mas Angga sinaune sing sregep, tekun, supaya mengko gampang luru pegawean. Oh ya iki sing diaturi sapa bae ?”
Angga                          : “ Inggih Bu. Kathah ingkang dipunaturi warga RT 11 kaliyan 12 dipunaturi walimah sedaya. Bokbilih cekap semanten, nyuwun sewu mangke dipunaturaken Bapak.”
Bu Aniq                       : “ Iya…..,mengko dakaturake Bapak.”
Angga                          : “Inggih Bu, maturnuwun. Kepareng nyuwun pamit.”
Bu Aniq                       : “Iya, ngati – ngati.”